წლებია მატარებლით აღარ მიმგზავნრია, მითუმეტეს კი ღამის მატარებლით. სწორედ ამიტომ, როდესაც აღმოჩნდა, რომ დღის მატარებელი მოუხსნიათ და “იძულებულები” გავხდით ღამის მატარებლით გვემგზავრა უცბად თვალები გამინათთდა და ბედნიერება ვიგრძენი.
სანამ ე.წ ვაგზალზე წავიდოდით ბათუმს ვათვალიერებდით, აღელვებულ ზღვას გადავხედეთ, ფოტოები გადავიღეთ, დათოს და ბათუმს დავემშვიდობეთ და წავედით.
უკანასკნელი ფოტო ბათუმში, ამ წელს
მატარებელი სადგურში 15 წუთში ჩამოდგა, ჩვენც ავბარგდით და ჰოი საოცრებავ, ჩვენი კუპე ლამის tუალეტის გვერდზეა. სამნი ვიყავით, მე ანა და გაბო და სულის კაწკაწით ველოდებოდით ვინ იქნებოდა მეოთხე. მატარებელი ისე დაიძრა არ გამოჩენილა და აი გავიფიქრე უკვე, რომ მთელი კუპე ჩვენს განკარგულებაშია-მეთქი, რომ კარი შემოაღო. მგონი აქ ვარო, ჩანთა შეაგდო ზევით და გავიდა. ჰო, ერთი შეხედვით არაუშავდა… სამაგიეროდ კუპე იყო ძალიან კარგი, რბილი სავარძელებით და უკვდავი ქართული ესტრადით.
მე და გაბო
ლუდი და სასუსნავი მომარაგებული გვქონდა, შესაბამისად პირველი 1-2 საათის გაყვანა არ გაგვჭირვებია, მითუმეტეს თუ გავითვალისწინებთ, რომ 1-მა ბოთლმა ექსტრამ მე და ანა შეგვათრო. დაახლოებით ამ დროს ატყდა შიშველი “რომაელების” ვაგონიდან ვაგონში სიარული და რქიანი კუების მოძებნა. რა მოწიეს ან დალიეს ნამდვილად არ ვიცი.
ის, ის იყო მოწყენას ვაპირებდი,თან პმ-ზეც აღარ მპასუხობდნენ, რომ უნო გაგვახსენდა. ჩვენი მეოთხე ადამიანიც დაუბრუნდა კუპეს, არ დამეზარა, ავუსხენი წესები და დავიწყეთ. მეგობრები შემოჰყვნენ და “ვა უნოო”, გაიკვირვეს, და კიდევ უფრო ჩვენ გავიკვირვეთ “ვა იცით?”. იცოდნენ! პირველი შემთხვევა ამდენი ხნის განმავლობაში, რომ უნოს თამაში არაბლოგერმა იცოდა. აღმოჩნდა, რომ რაგბის მოთამაშეები ყოფილან და წაგებული თამაშის შემდეგ თბილისში ბრუნდებოდნენ. რა ცუდია როდესაც ახალბედა გამწარებს უნოში! 2 კარტს 2 კარტზე მაღებინებდა, სხვლას სვლაზე მატოვინებდა… და ამ ყველაფრის შემდეგ ცდილობდა კარგი ურთიერთობა ჰქონოდა ჩემთან,თამაშის შემდეგ ხელი ხელზე მოეკიდა და მოსაწევადაც კი ერთად გავსულიყავით : )
….
მისი სახელიც არ მახსოვს, ალბათ გიორგი, ყველას გიორგი ერქვა, მთელ გუნდს მგონი!
მიყვარს ექსტრემალურ სიტუაციებში ახალი ნაცნობები, რომლებსაც მეორე დღეს ვერსად გადააწყდები ^_^
პ.ს კიდევ სიამოვნებით ვიმგზავრებდი ღამის მატარებლით, ოღონდ ამჯერად სულ სხვა სიტუაციაში. მთელი კუპე მხოლოდ ორს რომ გეკუთვნით…
სიყვარულოვნას ბლოგი 