ბრიუსელი

პარიზში წასვლა, რომ დავგეგმე წინ კიდევ რამდენიმე არჩევანი მქონდა – მენახა საფრანგეთის ერთ-ერთი ძალიან ლამაზი ქალაქი – კოლმარი, ან წავსულიყავი და მენახა მონტ სან მიშელი, რომელიც ასევე ზღაპრულად კარგია, ან უბრალოდ ბრიუსელში გამესეირნა. საფრანგეთში და პარიზთან ახლოს მდებარე ქალაქებს თუ მასთ სი ადგილებს რომ გადავხედე იმდენია, რომ მივხვდი ამ ქვეყანაში კიდევ ერთხელ მომიწევდა ჩამოსვლა და აუცილებლად იქნებოდა ის, რისი არ ნახვის გამოც გული დამწყდებოდა. ამიტომ, ძალიან მარტივად მივიღე გადაწყვეტილება რომ ბრიუსელში წავიდოდი.

ბილეთები დაახლოებით 3 კვირით ადრე, flixbus – ზე ვიყიდე და პარიზი-ბრიუსელი-პარიზი დაახლოებით 50 ევრომდე დაჯდა. ავტობუსი გვიან ღამით გადიოდა და დილით 8-საათზე უკვე ბრიუსელში იქნებოდა.

პარიზში, ავტობუსის გაჩერებას ცოტა წვალებით მივაგენით მე და გვანცამ. კარგია რომ ცოტა ადრე გავედით, თურმე, გაჩერების სადგური შეუცვლიათ და ჩვენ სხვაგან მივედით. რამდენიმე ავტომობილისა და ჩვენს გარდა სულიერი რომ არ ჭაჭანებდა, მივხვდით რომ სხვაგან მოვხვდით. ბოლოს, დაგვიანების გარეშე, მივაგენით ავტობუსს და ბელგიისკენ დავიძარით.

ღამით მგზავრობა კარგია, ასე თუ ისე დავიძინეთ, საზღვარი რა თქმა უნდა ისე გადავკვეთეთ რომ არაფერი გამიგია, მეძინა არხეინად. გამთენიისას უკვე ბრიუსელში ვიყავით და დასიებული თვალებით სადგურთან ახლოს მდებარე სტარბაქსს მივადექით. ცოტა ადამიანის სახის დაბრუნება განვიზრახეთ და გამოგვივიდა კიდეც 🙂

კვირა დილა იყო, ხალხი ქუჩებში არ მოძრაობდა და ჩვენც ნება-ნება მივუყვებოდით წვრილ და ლამაზ ქუჩებს. ასე სეირნობისას თურმე წითელი ფარნების ქუჩას მივადექით, რა თქმა უნდა მაშინ მივხვდით სად ვიყავით წინ რომ ტრაკი შემოგვეფეთა და მინების მიღმა გოგოები გამვლელებს ესალმებოდნენ. იმდენად მოულოდნელი იყო, რომ გამოფხიზლებაში თავისი წვლილი შეიტანა ამ ქუჩაზე მოხვედრამ.

ბრიუსელის მთავარ მოედანზე მოხვედრამ სრული აღფრთოვანება გამოიწვია ჩემში. არასდროს გამომდის ჩემი ემოციების გამოხატვა და მითუმეტეს აქ გადმოცემა, მაგრამ იმდენად ლამაზი იყო იქაურობა რომ ცენტრში დგომა და თავის 360 გრადუსით ტრიალი მინდოდა რომ შენობების არც-ერთი ნაწილი არ გამომრჩენოდა.

პატარა, მყუდრო და ძალიან ხალხმრავალი ქალაქია ბრიუსელი. მიხარია რომ დილით ადრე, სანამ ხალხი გაიღვიძებდა, იქამდე მოვახერხე ქალაქის დიდი და მთავარი ნაწილის ნახვა. დღის მეორე ნახევარში ბრიუსელის მოედანზე დაბრუნება გადავწყვიტეთ და ხალხით იმდენად იყო სავსე, რომ ის ხიბლი აღარ ჰქონდა, რაც დილით, უთენია 🙂

ბრიუსელის გეგმა წინასწარ შევადგინეთ და ვეცადეთ მაქსიმალურად ყველაფერი გვენახა. მათ შორის ატომიუმიც. ატომიუმი ცოტა შორსაა და მეტროთი წავედით, ბილეთის ყიდვა ადგილზევეა შესაძლებელი, აპარატით. ატომიუმთან უზარმაზარი პარკია სადაც მშვიდად დასვენება და ბალახზე გორაობაც მოვასწარით.

ცენტრში დაბრუნებულებმა ბელგიური კარტოფოლი და ვაფლი დავაგემოვნეთ და მაღაზიების თვალიერებას შევუდექით, ყველგან შოკოლადს გვთავაზობდნენ და ჩვენც უპრობლემოდ, დიდი მადლობის შემდეგ გეახლებოდით, დღის ბოლოს სადგურზე შოკოლადით სავსე მუცლებით და ჩანთებით მივგორდით და ჩვენს ავტობუსს დაველოდეთ 🙂

 

P.S ჩემი აზრით ბრიუსელს ერთი დღე არ ყოფნის, ორი დღე მაინცაა საჭირო რომ ეს პატარა და შესანიშნავი ქალაქი, თავისი პარკებით და არაჩვეულებრივი შენობებით სრულყოფილად დაათვალიერო 🙂